‘jij verzacht mijn ogen’ – 2013
textiel, borduurdraad, doorzichtig papier en niet schadelijke drukinkt.
De twee eiken bij het watertje aan het begin van het kerkenpad trekken mijn aandacht.
Het loof van de linker eik hangt laag en is bereikbaar.
Het avondlicht, de wind, de geuren, het geritsel veranderen mijn blik. Eindelijk begrijp ik dat ze mijn ogen verzachten.
Ik ben al jaren op zoek naar ‘saaie’ rustplaatsen in het landschap. Ze veranderen mij en dat wil ik met u delen.
Ik borduur 62 routines en 62 papieren boombladeren tussen het loof.
Het herfstweer zal de tekst bewerken.
Hetzelfde deed ik met een beuk vlakbij het Weststrand op het schiereiland Zingst aan de Oostzee en een olijfboom op het eiland San Servola in de lagune van Venetië. Ik heb een grote driehoek getrokken tussen de eik, de beuk en de olijfboom en ze met elkaar verbonden.
Één reactie op “Irene Weug (10)”
Beste Irene,
Dank je wel voor die prachtige lezing afgelopen zaterdag in Middelburg. Ik heb ervan genoten en jouw werk raakte me. De moeite waard om er meer mee te doen – met die prachtige gedichten en beelden.
Daarnaast bewonderde ik je voor de rust die je uitstraalde toen de groep binnenkwam die wat later was. Door jouw houding, rust en liefdevolle ontvangst bleef de boosheid binnen de perken. Dank voor alles
Leonie