Titel: ‘neuronenveld – neuronenvel’
Irene kiest in haar bijdrage voor HK2024 op de natuurcamping Kruytenburg voor een installatie die uit drie lagen bestaat: een veldbedje met daarop een strandmatje en een kluwen ijzerdraadjes.
Zij verbeeldt daarmee haar herinneringen en waarnemingen. Bij het liggen op een bedje in de open lucht in de late avond of vroege morgen, het matje waarbij herinneringen boven komen aan water, zon en eindeloze stilte in de bergen en over de neuronen in de huid waarmee we als mens communiceren met de wereld. Iedereen maakt eigen herinneringen, neemt bewust of onbewust waar. Wat onthouden we? Kleur, vorm, geur, aanraking, geluid? Hoe lang blijven we liggen, wanneer is het genoeg? Door welke indrukken verandert je waarneming? Hoe maken we taal van onze herinneringen? Voor iedereen is dit verschillend en tegelijkertijd even complex.
De beelden van Irene ontstaan intuïtief vanuit haar grenzeloze nieuwsgierigheid. Zij deelt in haar installatie haar bewondering voor het mateloos interessante systeem dat de ‘mens’ is en hoopt op een vergelijkbare nieuwsgierigheid bij anderen.